شهرام . این عکس از ساحل و ماهی را باور کن تو نگرفته ای . من گرفتم سالها پیش با یک دوربین نیکون . منتها عکس من رد پای سگ نداشت . یک رد پای برهنه بود که می رفت سمت دریا و گم می شد . این بود که نوشتم , افسانه تو رد پایی ست بر ساحل که انگار بارنگشته . کارت را دوست دارم . راسی خالو اوو لهر پا انبو و مال علی رشادت پور نینن .
سلام مجدد خدمت شهرام عزیز داشتم به این ماهی فکر می کردم ، بلاخره شناختمش اسمش کالر است خوردنی نیست ولی گربه ها عاشقش هستند ، هرگاه تور ماهیگیری به ابهای سورو بیندازی اگر هیچ ماهی به تور نیفتد ، بلاخره چند صد کالر خودشان به تور می اندازند . اگر ۴۰۰ سال پیش دوربین عکاسی وجود داشت می توانستیم رد پای پرتغالیها براین ساحل هم ثبت کنیم ، در کنار هزاران خرچنگ ساحلی (سینگو گویی ) یا به زبان پرتغالی کامرائو . البته شهرام هم باید ۴۰۰ زودتر به این دنیا تشریف می اورد . شهرام جان موفق بشی
valleyfaye
شنبه 27 آبانماه سال 1385 ساعت 05:10 ب.ظ
This photo is amazing! You are very good my friend!
سلام کاملا درک کردم وقتی فضای وبلاگها رو توصیف کردید.... ولی یه چیز جالب هم دارم تعداد زیادی خانوم که مث من می نویسن... دوستان اعتقاد دارن من مبتکر سبکم (:* به هرحال ممنونم... قبلا هم اینجا امدم و لذت بردم... عکس علی رقم مرگ ماهی ارامش داره .... به خاطر خاکه....
سلام ممنون که اومدین به جز عکس گرگ و آقای اسماعیل زاده و عکس پسرک که نمیدونم از کیه ، بقیه عکس ها مال خودم البته به قول حافظ: در بساط نکته دانان خود فروشی شرط نیست یا سخن دانسته گوی ای مرد عاقل یا خموش
شهرام . این عکس از ساحل و ماهی را باور کن تو نگرفته ای . من گرفتم سالها پیش با یک دوربین نیکون . منتها عکس من رد پای سگ نداشت . یک رد پای برهنه بود که می رفت سمت دریا و گم می شد . این بود که نوشتم , افسانه تو رد پایی ست بر ساحل که انگار بارنگشته . کارت را دوست دارم . راسی خالو اوو لهر پا انبو و مال علی رشادت پور نینن .
سلام
مثل همیشه عالی بود معلم صبور به من هم سری بزن ضرر نمیکنی در مورد مطلب بدون شرح هم حتما نظرت را بگو ممنون میشم
موفق باشید .
سلام مجدد خدمت شهرام عزیز
داشتم به این ماهی فکر می کردم ، بلاخره شناختمش اسمش کالر است خوردنی نیست ولی گربه ها عاشقش هستند ، هرگاه تور ماهیگیری به ابهای سورو بیندازی اگر هیچ ماهی به تور نیفتد ، بلاخره چند صد کالر خودشان به تور می اندازند . اگر ۴۰۰ سال پیش دوربین عکاسی وجود داشت می توانستیم رد پای پرتغالیها براین ساحل هم ثبت کنیم ، در کنار هزاران خرچنگ ساحلی (سینگو گویی ) یا به زبان پرتغالی کامرائو . البته شهرام هم باید ۴۰۰ زودتر به این دنیا تشریف می اورد .
شهرام جان موفق بشی
This photo is amazing! You are very good my friend!
سلام
کاملا درک کردم وقتی فضای وبلاگها رو توصیف کردید.... ولی یه چیز جالب هم دارم تعداد زیادی خانوم که مث من می نویسن... دوستان اعتقاد دارن من مبتکر سبکم (:* به هرحال ممنونم... قبلا هم اینجا امدم و لذت بردم... عکس علی رقم مرگ ماهی ارامش داره .... به خاطر خاکه....
سلام دوست عزیز من رو به زندگی ماشینی انداخت
چه حیوونیه.
سلام
ممنون که اومدین
به جز عکس گرگ و آقای اسماعیل زاده و عکس پسرک که نمیدونم از کیه ، بقیه عکس ها مال خودم
البته به قول حافظ:
در بساط نکته دانان خود فروشی شرط نیست
یا سخن دانسته گوی ای مرد عاقل یا خموش
قشنگه ولی جفتش کجاست؟؟؟